岳阳楼记

sòng

yuèyánglóujì

宋范仲淹

shǒubālíngjùnyuèmíngniánzhèngtōngrénfànzhòngyān

庆历四年春，滕子京谪（zhé）守巴陵郡。越明年，政通人和，百废具兴。乃重修岳阳楼，增其旧制，刻唐贤今人诗赋于其上，属予作文以记之。

予观夫巴陵胜状，在洞庭一湖。衔远山，吞长江，浩浩汤shānghéngwújìyázhāohuīxīyīnqìxiàngwànqiāncǐzéyuèyánglóuzhīdàyǔguānfūbālíngshèngzhuàngzàidòngtíngyīhúxiányuǎnshāntūnchángjiānghàohàoshāngqíshàngshǔyǔzuòwényǐjìzhī

hébǎifèijùxìngnǎichóngxiūyuèyánglóuzēngqíjiùzhìkètángxiánjīnrénshīfùyúqìnglìsìniánchūnténgzǐjīngzhé

汤（shāng），横无际涯；朝晖夕阴，气象万千。此则岳阳楼之大qiánrénzhīshùbèiyǐránzéběitōngwūxiánánjíxiāoxiāngqiānkèsāorén观也，前人之述备矣。然则北通巫峡，南极潇湘，迁客骚人，多会于此，览物之情，得无异乎?

若夫（fú）霪雨霏(fēi)霏，连月不开，阴风怒号，浊浪排空；日星隐曜，山岳潜形；商旅不行，樯（qiáng）倾楫（jí）摧；薄（bó）暮冥（míng）冥，虎啸猿啼。登斯楼也，则有去国怀乡，忧谗畏讥，满目萧然，感极而悲者矣。

至若春和景明，波澜不惊，上下天光，一碧万顷；沙鸥翔jíjǐnlínyóuyǒngànzhǐtīnglányùyùqīngqīngérhuòchángyānyīkōngzhìruòchūnhéjǐngmíngbōlánbùjīngshàngxiàtiānguāngyībìwànqǐngshāōuxiángyōuchánwèijīmǎnmùxiāorángǎnjíérbēizhěyǐ

mùmíngmínghǔxiàoyuántídēngsīlóuyězéyǒuqùguóhuáixiāngrìxīngyǐnyàoshānyuèqiánxíngshānglǚbùxíngqiángqīngjícuībáoruòfúyínyǔfēifēiliányuèbùkāiyīnfēngnùhàozhuólàngpáikōngduōhuìyúcǐlǎnwùzhīqíngdéwúyìhū

guānyě

集，锦鳞游泳；岸芷汀（tīng）兰，郁郁青青。而或长烟一空，1

皓月千里，浮光跃金，静影沉璧，渔歌互答，此乐何极！登斯楼也，则有心旷神怡，宠辱偕（xié）忘，把酒临风，其喜洋洋者矣。

嗟(jiē)夫！予尝求古仁人之心，或异二者之为。何哉（zāi）？不以物喜，不以己悲。居庙堂之高则忧其民；处江湖之远则忧其君。是进亦忧，退亦忧。然则何时而乐耶？其必曰“先天下之忧而忧，后天下之乐而乐”乎。噫（yī）！微斯人，吾谁与归？时六年九月十五日。

shíliùniánjiǔyuèshíwǔrì

zhīyōuéryōuhòutiānxiàzhīlèérlèhūyīwēisīrénwúshuíyǔguīqíjūnshìjìnyìyōutuìyìyōuránzéhéshíérlèyēqíbìyuēxiāntiānxiàbùyǐwùxǐbùyǐjǐbēijūmiàotángzhīgāozéyōuqímínchùjiānghúzhīyuǎnzéyōujiēfūyǔchángqiúgǔrénrénzhīxīnhuòyìèrzhězhīwéihézāizhěyǐ

lóuyězéyǒuxīnkuàngshényíchǒngrǔxiéwàngbǎjiǔlínfēngqíxǐyángyánghàoyuèqiānlǐfúguāngyuèjīnjìngyǐngchénbìyúgēhùdácǐlèhéjídēngsī2

本文来源：https://www.2haoxitong.net/k/doc/186db7f430126edb6f1aff00bed5b9f3f80f727a.html